Enveloppe tekeningen

In een dialoog met Ruth Lasters maakte ik tekeningen die ik voor mezelf labelde als ‘enveloppe-tekeningen’ omdat ik sommige ervan op grote, bruine enveloppen schilderde. Tot nog toe is een gedicht van Ruth, voortvloeiende uit deze correspondentie gepubliceerd in Het Liegend Konijn (2017/2) zonder mijn tekening weliswaar, omdat Het Liegend Konijn nog altijd geen tekeningen liegt. Het gedicht gaat zo:

Berg

er is een rijstberg die je toekomt
voor al die keren dat je jezelf wegcijferde, zon

op anderen liet –. Rijst
is zo omgekeerd aan ons. Zelfs de meest platgedrukte korrel

kan de eerste, de voornaamste zijn waaraan alle overige
zich hechten zoals rond de koningin bij

bijen. Rijsteters heb je en rijst-
weters van georganiseerde

broosheid, van een witte hoop vol
leemtes evenveel als in je
zelfbesef, overbewust van

de ander soms slechts. Je zou hem moeten zien, die rijstberg van
tactisch onvermogen, die alleen door bereid
gekookt, beschimmelbaar te zijn en niet langer volmaakt houdbaar

kleeft, in één stuk
samenblijft.