Home  /  Poezie   /  TIJD

Tijd

nog niet zo lang geleden hing hij aan een ketting in de binnenkant van een jasje
en kon je een ogenblik als een schelp openklappen
en stiekem naar hem kijken als naar een publiek geheim

maar jasjes hebben steeds minder binnenkant en tijd loopt overal
netjes gedresseerd tot een cijfer
alsof dat kan
alsof je de golven kunt negeren en nieuwe krullen leggen in zee
alsof je regen kunt vastprikken op kopspelden zoals je met dooie vlinders doet

is het daarom of is het los daarvan dat hij je lange brieven schrijft van huid naar huid
in een taal die je niet lezen kunt
in een taal die meer op schrappen dan op schrijven lijkt
doelloze doodles, rimpeltattoos

Sorry, the comment form is closed at this time.